"The cat drinks its water."

Tłumaczenie: Kot pije swoją wodę.

[br0d4]

W języku angielskim użycie zaimków osobowych "he" i "she" oraz dzierżawczych "his" i "her" jest zarezerwowane do użycia wobec ludzi - w każdym razie z punktu widzenia gramatyki. Nam to ciężko zrozumieć, bo w języku polskim zaimki "jej" i "jego" mają zastosowanie również w stosunku do zwierząt czy przedmiotów czy obiektów nieożywionych, np:

• To jest drzewo, a to jego cień - "This is a tree, and this is its shadow" ("its", a nie "his")
• Tu jest pies, a tam jego jedzenie - "Here is a dog, and there is its food" ("its", a nie "his")
• Szkocja słynie jej zamkami - "Scotland is famous for its castles" ("its", a nie "her")

Zatem zdanie "The cat drinks his water" z punktu widzenia gramatyki należy rozumieć np. w taki sposób, że w poprzednim zdaniu była mowa powiedzmy o wodzie jakiegoś gospodarza, do której to wody określony kot się dostaje i ją wypija (zdanie jest w Simple Present, a więc chodzi o sytuację zdarzającą się regularnie)

Zaznaczam, że tu chodzi o gramatykę - ale tak właśnie uczy ten kurs. Natomiast w życiu codziennym w stosunku do zwierząt czasem używa się zaimków osobowych - jednak jest to swoista "antropomorfizacja", przy czym zwykle wiąże się to z wyrażeniem pewnych uczuć, które mogą być ciepłe (np. właścicielka pięknej perskiej kotki zapewne powie o niej "she" a nie "it", a o należącej do tej kotki poduszce powie "her", a nie "its" ) - lub wręcz przeciwnie (człowiek ugryziony przez psa może wściekle wykrzyknąć do właściciela tego psa "he has bitten me!" - zamiast poprawnego gramatycznie "it has bitten me!" ).

Następna trudność polega na tym, że język polski wymaga, by w określonych sytuacjach zaimek dzierżawczy "jego/jej" itp. zamienić na zaimek "swój/swoja" - za słownikiem PWN:

swój I - zaimek zastępujący w odpowiednich kontekstach inne zaimki dzierżawcze: mój, twój, nasz, wasz, jego, jej, ich, oznaczający, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, którego dotyczy, należy lub odnosi się odpowiednio:

• do mówiącego, np. "Spakowałam wszystkie swoje rzeczy.";
• do osoby, do której zwraca się mówiący, np. "Zabierz stąd swoje rzeczy.";
• do grupy osób, do której należy mówiący, np. "Wyłożyliśmy im swoje racje.";
• do grupy osób, w skład której wchodzi osoba, do której zwraca się mówiący, np. "Dlaczego nie mówiliście o swoich problemach?";
• albo do innych osób lub rzeczy, np. "Umówił się ze swoją dziewczyną".

Z tego względu w wielu zdaniach w tym kursie dotyczących np. zwierząt, angielskie "its" w języku polskim należy rozumieć jako "swój/swoja/swoje", np.:

• "The dog eats its dinner." - Pies je swój obiad.
• "The cat drinks its milk." - Kot pije swoje mleko.
• "The dog drinks its water." - Pies pije swoją wodę.

[kichas]

nie ja kot, nie on kot, tylko po prostu to jest kot, to = it, a odmiana /czyją wodę pije kot/ jest swoją = its

[aniolek313]

Czy zawsze przy rodzaju nijakim do czsownikow dodajemy "s" na koncu? Jak np. eats, drinks.

[SzGabriela]

Tak. Jest tak również w przypadku ,,he" oraz ,,she", czyli np.kiedy jest ,,mama", ,,tata", ,,Weronika", lub po prostu ,,on" :-).

[arek469306]

Ta aplikacja jest orawie idealna mowie prawie poniewaz mogli by podac reguly kiedy dac
A an the your/you

[Radekxd]

Dlaczego slowo swój jest " its " a raz our ? Wytłumaczy mi ktoś ?

[br0d4]

Problem jest z językiem polskim, a nie z angielskim. Język polski wymaga, by w określonych sytuacjach zaimek dzierżawczy "mój/twój/jego/jej" itp. zamienić na zaimek "swój/swoja/swoje" - patrz słownik PWN. Więcej w wyjaśnieniu powyżej.